‘OnVeiligheidsRegio‘ en de Groninger Bodem Beweging zetten 5 juni een tentenkamp op het Plein op voor Groningers die niet meer veilig in hun huis kunnen wonen. Ook openden ze een loket, omdat ze door de loketten van de overheid alleen van het kastje naar de muur worden gestuurd. Aanleiding voor de actie: 1) wéér een zware beving, op 22 mei, met een kracht van 3,4 bij het epicentrum in Westerwijtwerd en 2) een gasdebat in de Tweede Kamer op 4 juni. Den Haag Fossielvrij was bij de actie en hielp met het aankondigen ervan.
Onze Martijn hield interviewtjes met de organisatoren van de actie. Dit is zijn verslag.
De actievoerders van de OnVeiligheidsRegio en de Groninger Bodem Beweging waren diep in de nacht, rond 2.30 uur, vertrokken, om hun tentenkamp vanaf 6 uur op het Plein op te bouwen. Vanaf 8.30 ging de actie echt van start, ik kwam rond 10 uur aan.
Ik begrijp dat de actie goed loopt. De Groningers krijgen steun. Ook politici komen langs. Die hebben misschien persoonlijke goede bedoelingen, maar de Groningers verwachten inmiddels méér, na al die jaren ellende. Bram legt in het volgende interviewtje uit waarom hij zojuist een felle discussie had met Matthijs Siennot, Tweede Kamerlid voor D66: “Hij weet helemaal niks. Of heel eenzijdig. Hij kent het verhaal van Wiebes en deels van Kamp. Maar hij kent het verhaal van de Groninger Bodem Beweging niet, of van de Groningers die zelf in de ellende zitten.”
Even later spreek ik Coert Vossen, bestuurslid van de Groninger Bodem Beweging, om wat meer achtergrond te krijgen bij de strijd van de Groningers. “De grote beving van Huizinge is inmiddels zeven jaar geleden,” legt hij onder meer uit. “Gisteren vertelde minister Wiebes dat hij nu eindelijk een keer gaat kijken wat het voor de leveringszekerheid betekent om de gaswinning terug te brengen naar 12 miljard kuub. Is er dan zeven jaar helemaal niks gebeurd op dat gebied?”
Halverwege de middag spreek ik Trudy, over de OnVeiligheidsregio Groningen. Ze vertelt onder meer over een vorige actie van ze: “We hebben een sloopvergunning voor het gemeentehuis van Loppersum aangevraagd. Want hoe haal je het in je hoofd om voor miljoenen een overheidsgebouw te verbouwen, dat straks misschien onnodig is, als kinderen naar een onveilige school moeten gaan?”
En ze legt uit:
“De mensen vinden het heel leuk wat we doen. De overheid, de gemeente is not-amused. Die vinden het natuurlijk niet leuk als je met je vinger op de zere plek drukt, terwijl zij bezig zijn met proberen te traineren, bagatelliseren en weg te poetsen.
“Meer nog dan de scheuren in de huizen, denk ik dat het de Groningers gaat om het gevoel dat het niet erkennen van die scheuren en de onveiligheid oplevert. De oplossing is een overheid die faciliteert en zeggenschap terug aan de mensen zelf geeft.”
En ik vind mooi wat ze zegt:
“Het is goed om met een fijne groep mensen, waar je op kunt bouwen, om samen iets positiefs op te bouwen.”
Daarmee heeft ze het over hoe je moed houdt in zo’n slopende situatie waarin 100.000 gedupeerde Groningers zitten. Maar ik kan niet laten het ook automatisch op mezelf te betrekken, op hoe we bij Den Haag Fossielvrij en in de klimaatbeweging samenwerken. En zo gaat het nóg verder voor me: ik denk dat gemeenschapsgevoel, oftewel gedeelde verantwoordelijkheid, lusten en lasten, onmisbare componenten zijn van de oplossing voor klimaatverandering. Als we daar niet nu al aan werken, gaan we de transitie nooit halen.